واسه دل خودم

دوست داشتن او اگر گناه است ...من در قعر جهنمم

شريك عشق تو شدن يعني همنفس شعر و ترانه شدن يعني چون ابري تيره به دريا زدن ديوانه شدن شريك عشق تو شدن يعني عاشقي به سان يك مجنوني يعني قطره باراني در دل كوير جاري شدن شريك عشق تو شدن يعني ديوانه وار عاشق شدن زدن به كوه و بيابان و سرمست لحظه اي ديدار تو شدن

نشستم گريه کردم ... واسه دل خودم ... واسه دل تو ... واسه غصه ي پاييز ... واسه تنهايي ميخک توي دفتر شعرم ... واسه سربلندي کاج تو زمستون ... واسه پروانه که سوخت ... واسه شمعي که اب شد تا از قطره هاش ياد بگيرند که سوختن يک طرفه هم ميتونه باش

يك شب از آبي چشمان تو باران باريد آسمان دل من اشك فراوان باريد نظم باران نگاه تو پس از يك رويا رفت و آشفته ترين برف زمستان باريد من نشستم كه تو در خاطره ام بنشيني و نشستي تو و يك ابر گلستان باريد آسمان دل من صاف تر از آينه است با نگاه تو هم از آينه باران باريد يك شب از دفتر چشمان تو خواهم پرسيد.

مي دونم عشق يه معماي ديگه س *** سرزمين دل يه دنياي ديگه س

دوست داشتن او اگر گناه است ...من در قعر جهنمم

سيه چشمي به کار عشق استاد
درس محبت ياد مي داد مرا
از ياد برد آخر ولي من
به جز او عالمي را بردم از ياد